Wilfred Stijger houdt zich bezig met o.a. tekenen, schilderen, modelleren met een 3D programma op een computer en werkt met Rhinoceros (een computerprogramma voor 3D ontwerpen). Verder heeft hij een studio waar hij van alles doet, van het uitvinden van nieuwe tools, 3D printen, vacuüm vormen tot computergestuurd Fresen!
Mooie reizen
Dit jaar heeft hij een aantal mooie projecten buiten de deur gehad, waar hij enthousiaste blogs over schreef. Zo reisde hij bijvoorbeeld naar Japan, Engeland, Texas, Denemarken (voor o.a. betonsculptuur) waarna hij nog naar Canada en Australië ging. Deze reizen maakte hij samen met zijn partner, die ook graag met zand bezig is. Waardoor ze vaak samen aan een sculptuur werken.
Reizen, reizen en nog veel meer reizen
Onderweg naar Totorri komt hij collega Susanne Rusler tegen, die hem meteen uit de brand helpt door beide een heel ander ticket te regelen voor een eerder vertraagde vlucht naar München. Via München reizen ze vervolgens naar Tokio Haneda en de volgende ochtend komen ze aan op de eindbestemming, Totorri.
Thema Amerika
In het museum van Totorri zijn de eerste mensen al begonnen met het sculpturen. Door middel van het thema: Amerika, heeft Wilfred het genoegen om iets met kunst en Hawaii te doen. Voordat hij echter kan beginnen 
moet hij eerst een tijdje in heerlijk krappe stoeltjes zitten, eten, snoozen, toilet-breaks houden, overstappen en nog meer in krappe stoeltjes zitten.
Die te krappe stoeltjes, u weet wel waarvan de rugleuning nét niet genoeg naar achter kan..
Na een lange reis, in die heerlijke té krappe stoeltjes, komt hij aan in Tokio. Hier is een soort verzamelpunt waar nog meer Carvers zullen verzamelen. Na een bezoekje aan een toilet, met héél veel bijzondere knopjes, verzamelen alle Carvers bij elkaar. Morgen ontmoet hij de burgemeester van Totorri.
Japan
De aankomst in Japan wordt gevierd met een warm welkomst feestje op het vliegveld. Veel applaus, flitsende camera’s en lachende Japanse gezichtjes. Na dit warme welkom vertrekken ze met de bus naar Totorri, waar ze in een hotel verblijven. Na het eten vervolgen ze de reis naar het museum van Totorri, waar weer een bijzondere ceremonie plaatsvindt. Een feestje waar ze foto’s van vorig jaar bekijken en een mooi verhaal over het ontstaan van het museum wordt verteld.
Even een break om een regenpak te scoren, na het ontbreken van zijn bagage, door naar het gemeentehuis om nog een aankomst ceremonie mee te maken met de burgemeester en een praatje met de pers. S’ avonds bij het eten wordt hij weer hartelijk welkom geheten door een demonstratie van Japanse kinderen, die hun karate vaardigheden tonen.
Carve dag 1
Ter nagedachtenis aan Brad Cull, die vorig jaar plotseling is overleden, starten ze met een ceremonie en gaan ze daarna aan de slag. De eerste dag is meestal een dag waar alles een beetje uitgezocht moet
worden. Het zand inspecteren, rondvragen wat andere van het zand vinden, tekenen, ontwerpen en een schep zoeken. Wilfred heeft een prachtige plek boven op een heuvel tussen de bomen, met een constructie boven zijn hoofd voor als het gaat regenen.
Het buiten sculptuur gaat over Hawaii en hoewel hij nog niet precies weet wat hij gaat maken, heeft hij toch al wat ideeën. Dansende dames met een bloemenkrans, bijzondere bloemen, schelpen, golven en wat palmbomen moeten samen een mooi geheel worden.
Programma
De dag begint voor Wilfred met een ontbijtje om 07.15 uur, waarna ze om 08.00 met een bus richting het museum vertrekken. Na een korte briefing kunnen ze beginnen. Een uurtje lunchpauze om 12.30 uur en weer gaan met die banaan.. ehh zand! Na een lange dag Carven rijden ze weer terug naar het hotel, waar het hele gezelschap met z’n allen gaat dineren.
Een korte versie van een dag werken in het Zandmuseum!
Dag 5
Het sculptuur komt al aardig tot leven en met af en toe een bezoekje van een langslopende kameel, carved Wilfred lekker door. Na een dag hard doorwerken zijn de onderste mallen eraf gehaald en hoopt hij het sculptuur de volgende dag af te kunnen maken.
Dan kan hij starten met Andy Warhol, die in het museum gebouw wordt gemaakt. Net als Andy Warhol zelf bij Marilyn Monroe heeft gedaan, maakt Wilfred een zeefdruk in 4 vlakken. Omdat hij meer een portret maakt, dan een kunstwerk wil hij de 4 vlakken met elkaar verweven. Hetzelfde is hij met Jackson Pollock van plan, verf-slierten en verfspetters op een portret.
Plannen gewijzigd
Terugkomend op de verfspetters op het portret van Jackson Pollock, de plannen zijn gewijzigd. Nadat een Japans meisje vertelde dat veel kinderen zouden gaan huilen als ze dit portret zagen besloot hij naar de opdrachtgever, Katsu, te gaan. Hij legde uit dat de kinderen het zouden linken aan de atoom slachtoffers van Nagasaki en dat was natuurlijk niet de bedoeling. De verfspetters werden naar voren geschoven en het sculptuur werd schoongemaakt, wat toch nog een prachtig resultaat leverde.
Tikkende tijd
De tijd vliegt als het leuk is en leuk is het zeker. Als het sculptuur klaar is, komt de Katsu kijken of het allemaal oké is. Daarna geeft hij je een hand en is alles ook echt oké. Wilfred heeft even tijd om uit te rusten en zich klaar te maken voor de volgende trip naar Weston-super-Mare! Een georganiseerde tour in de omgeving geeft even een ander uitzicht dan zand. Even de benen strekken en genieten van de prachtige omgeving. Daarna volgt een heerlijke lunch in een authentiek Japans restaurant, waarna hij even gaat wandelen.. op jacht naar souvenirs voor thuis.
Groene thee kit-kat en groene thee snoepjes voor het thuisfront!
Katsu
Katsu had een droom die hij achterna is gegaan, waardoor hij nu director en kunstenaar in Japan is. 20 jaar geleden heeft Wilfred hem ontmoet met een zand-goeroe uit Amerika, Gerry Kirk, in Minamisatsuma Japan. Vroeger heette deze ingewikkelde plaatsnaam nog gewoon Kaseda.. had een stuk makkelijk geweest om te schrijven voor een blogger! Gerry organiseerde wereldwijde zandcompetities en heeft er een georganiseerd met Katsu in Japan.
Weston-super-Mare
Weston-super-Mare of ook wel Super Nightmare (vanwege het slechte weer) genoemd is de volgende locatie waar Wilfred heen reist. Hopelijk laat Weston-super-Mare haar nachtmerries achterwegen en laat ze het mooie weer zien. Gelukkig doet ze dat ook en kunnen Wilfred en Edith (wie hij in Amsterdam is tegengekomen) genieten van de omgeving en de Bristol bezoeken. 
De volgende dag gaan ze meteen aan de slag met de foto opp’s, dat zijn sculpturen waar foto’s van worden gemaakt terwijl er mensen voor of achter staan. Die sculpturen worden negatief gecarved, waardoor de realiteit er nog meer uitspringt.
De volgende dag is de wedstrijd van het thema: Topsy Turvey! Een thema waarin alles mogelijk is en waarbij ook nog eens het heerlijke weer meezit.
Henry
Het idee van Henry is dat hij alle gemene dingen en lelijke woorden opzuigt. De grove taal wordt uitgebeeld als kleine 
monstertjes die opgezogen worden door Henry. De zuigkracht van Henry was echter zo sterk dat hij ook meteen het lekkere weer opzoog. De zon verdween en er kwam een frisse wind opzetten, bedankt voor de verkoudheid Henry…
Snotterend en kuchend vervolgt Wilfred zijn reis naar Texas.
