Deze week gaan we zandsculpturen in Basel. Wederom wilde ik de nieuwe gadget gebruiken om een mooie walkthrough te filmen en alles leek in orde. Ik zag dat de opname gestart was en dat de timer liep. Af en toe checkte ik dat even en het zag er allemaal in orde uit.
Toen ik de tent uitliep met de steadycam, wandelde ik door naar de plek waar iedereen eet. Ik deed de deur open met camera en al waar iedereen naartoe begon te zwaaien, tot de camera plots uitviel… Ik dacht oké batterij op, prima!
Later kon ik met geen mogelijkheid die video terug vinden!! What the … waar is de video?!
Oké misschien kan in de video terug vinden via m’n geheugenstick, maar helaas. Ik was al in mijn kamer toen ik het ontdek
te en kon onmogelijk terug om het nog eens te proberen. Echt balen!
De volgende dag
Ik moest vroeg op want de wekker ging al om 2:43 uur. Om 3 uur werd ik, door dezelfde meneer die mij kwam halen, naar het vliegveld gebracht. Ik kon nog even dutten. En nu wacht ik op mijn vlucht naar Amsterdam waar Edith ook weer zal zijn!
Zij had dit sculptuur gemaakt en wilde dat het zonlicht door de cut troughs op het gezicht van het meisje erachter werd geprojecteerd. Echt een cool sculptuur. “Liquid sunshine” heet het.
We gaan na dit avontuur weer samen op pad naar Scheveningen, waar het allemaal zo’n beetje begon. We zijn er lang niet geweest en gaan in een hotel vlak bij Madurodam slapen. Tot bij het volgende avontuur!
